Modern Okçuluk

Günümüz Türkiye’sinde Osmanlı devletinin zirveye taşıdığı ancak modern anlayışın dünyayı sarması ile kendisini uzunca bir zaman unutturan bu okçuluk disiplini ve anlayışı 6-7 senedir geleneksel okçularımızın vasıtası ile tekrar canlanmıştır. Ancak okçuluk dünya çapında kabul edildiği haliyle 15.yy başlarında başladığı kabul edilmektedir. Bu Anlamda ilk okçuluk dernekleri 16. ve 17.yy.larda İngiltere’de kuruldu. 19.yy.da İngiltere’den ABD, Kanada ve Avustralya’ya geçti, 20.yy.ın başlarında da gerçek anlamda bir spor olarak kabul edilmeye başlandı. İlk kez 1900 Paris Olimpiyatlarında erkekler kategorilerinde programa dahil edilerek, 1920 yılına kadar olimpiyatlarda yer aldı. Bayanlarda ise sadece 1904 – 1908 Olimpiyat Oyunlarında yer alan bu spor, daha sonra 1972 yılına kadar olimpiyatlara alınmadı.
İlk zamanlarda duran ya da uçan kuşları vurmaya dayanan okçulukta, sonraları modern bir spor anlayışı içinde cansız hedeflere atışlar esas alındı. Okçuluğu gelişmiş ve sistemli bir spor haline getirebilmek amacıyla 1931’de Belçika, Fransa, Polonya ve İsveç’in öncülüğünde, Uluslararası Okçuluk Federasyonu FITA (Federation Internationale de Tir L’Arc) kuruldu. Okçulukta asıl önemli gelişmeler de ancak bu tarihten sonra sağlanabildi ve 1933’te ilk kez Dünya Okçuluk Yarışması ilk kez düzenlendi. 1940’lı yıllarda FITA tarafından düzenlenen okçuluk karşılaşmaları, 1957’den sonra iki turda yapılmaya başlandı. Daha sonraları okçuluğa olan ilgiyi artırmak amacıyla 1985’te Büyük FITA Turnuvası adı altında yeni bir turnuva geliştirildi.